Diverse branches worden hard geraakt door de coronacrisis. Ook ondernemers in Altena voelen de gevolgen ervan. Hoewel we wel een algemeen idee hebben van de situatie, iedere ondernemer heeft zijn eigen verhaal. Daarom spraken we met een aantal ondernemers uit onze regio. We trappen af met Amy Rijkers van Altena Optiek in Woudrichem, hoe is het haar vergaan het afgelopen jaar?

Amy is sinds 1 januari 2020 eigenaar van Altena Optiek. Na jarenlang als werknemer in de zaak te hebben gestaan, kreeg ze de kans om de zaak over te nemen. Het was een spannende beslissing. Met een man als zzp’er was zij degene die thuis voor het vaste inkomen zorgde. Maar na inzage van alle cijfers zag het er goed uit. De risico’s leken beperkt: er was al een vaste klantenkring, die ook terugkwam voor de aankoop van hun volgende bril. De directe concurrentie leek beperkt, en de markt stabiel: mensen hebben een bril nodig, het is geen impulsproduct.

Administratieve rompslomp
Amy’s accountant rekende nog diverse doemscenario’s voor. Maar het scenario ‘corona’ kon niemand op dat moment nog zien aankomen. Half maart mocht de optiek geen oogmetingen meer doen. Optiekzaken mochten wel openblijven, maar alleen voor reparaties. Zonder metingen worden er ook geen nieuwe brillen verkocht. De omzet kwam bijna stil te liggen.
Amy maakte zich niet direct grote zorgen; de overheid beloofde steun voor ondernemers. Maar toen ze de aanvraag voor de eerste € 4000,- deed, bleek er een code verkeerd te staan bij de Kamer van Koophandel. Maanden van onzekerheid volgden. Met de nieuwere NOW-regeling kon ze haar personeel doorbetalen, maar haar ingehuurde zzp’er kwam te vervallen. Het enige wat niet geregeld was, was een inkomen voor de directeur, zijzelf dus. Wel kreeg ze hartverwarmende steun van haar omgeving: leningverstrekkers, leveranciers, en andere crediteuren boden allemaal uitgestelde betaling aan. Dit heeft haar de eerste maanden door geholpen.

Weer open
Half mei kwam het verlossende woord: toen de kappers weer open mochten, mocht ook de optiek alle werkzaamheden hervatten. Wel met nieuwe maatregelen: alles op afspraak bijvoorbeeld en alle brillen die gepast werden, werden tussendoor schoongemaakt. De agenda liep goed vol. Zelfs zo vol dat Amy de eerdere NOW-regeling voor personeelskosten weer terug moest betalen. Gelukkig leverde dat geen problemen op, want ‘daar had ze al rekening mee gehouden’.
De tweede lockdown had gelukkig minder effect op haar bedrijf: de optieken kregen een andere positie dan in maart. Kappers moesten wel weer sluiten, maar de optiek mocht dit keer open blijven.

Risico’s
Amy is heel blij dat ze weer open is maar heeft soms wel een schuldgevoel ten opzichte van andere branches. Daarnaast is het ook wel ‘spannend’ om open te zijn. Haar personeel kan niet thuiswerken. “Ondanks de veiligheidsmaatregelen stel je ze toch mogelijk bloot aan corona”, aldus Amy. Het is in de optiek soms ook nodig om dichtbij mensen te komen. Er is al een medewerker in quarantaine geweest: één van de klanten testte de dag na een oogmeting helaas positief op corona. Dat is vooral vervelend voor het personeelslid in kwestie, maar ook onhandig voor de zaak. Je moet het dan langere tijd met een kracht minder doen. Om haar personeel te beschermen kocht Amy daarom onlangs medische mondkapjes in plaats van de gewone variant.

Iets goeds?
Of corona ook nog iets goeds gebracht heeft? “Voor de optiek is het fijn dat we nu op afspraak werken, je hebt zo veel tijd voor één persoon en kan iemand echt volle aandacht geven. We waren normaal op inloop open. Dat lijkt heel klantvriendelijk, maar op hectische momenten is dat het juist niet. De onrust van een overvolle winkel is nu weg. Dat werkt heel prettig. Wij vinden het fijn maar de klanten ook, dus misschien behouden we het wel.”