Dit is een ingezonden artikel.
Auteur: Claudia Versteeg, WerkgeversServicepunt West-Brabant

Een plek waar ze op je rekenen en waar je nodig bent.

Eigenlijk gek dat je als ‘’reguliere” medewerker de vrijheid krijgt om in je werkzame leven door te groeien. En als je dat niet wilt, dat je dan ook een stapje terug mag doen. Het even wat rustiger aan doen komt naar voren als we uitvallen door een burnout bijvoorbeeld. Meestal als gevolg daarvan, kiezen we bewust om wat minder ambitieus te zijn. Gewoon omdat het niet het moment voor je is. (Lees: veelal een combinatie van zakelijk en privé wat niet lekker samengaat, teveel hooi op je vork). Maar wat nou als je daar ALTIJD tegenaan loopt? Als je altijd op je tenen moet lopen? En dat dat niks te maken heeft met zakelijk en privé. Maar gewoon met wie je bent. Wat voor alternatief is er dan?

Stel je zit prima op je plek. Het werk past bij je, je hebt er talent voor. Alleen een tandje minder druk of net het laten uitvoeren van die ene taak die je collega met 2 vingers in zijn neus doet, zou je nog beter laten presteren. Je krijgt dan lucht om na te denken, te plannen, te ontwikkelen in plaats van te rennen van hot naar her met een te hoge hartslag en een lijf vol stress. Helemaal geen hogere wiskunde, zou je zeggen. Of.. toch wel?

Dat werkgevers het maximale uit mensen willen halen, is te verklaren. Ze willen onderaan de streep graag geld verdienen. Hoe meer hoe beter en daardoor rekenen we mensen af op resultaten en targets. Soms zeggen we ook nog dat dat beter is voor de ontwikkeling van de kandidaat. Ik weet alleen zeker dat het op te lossen is. Zodat het lonend is voor beide partijen.  Voor een bepaalde doelgroep denk ik dat het goed is om de strategie bij te sturen. Neem het verhaal van Menno. Menno… op de foto. Rustig, rechtop en stevig geaard.

Ik zie wel een verschil met een tijdje terug. Menno had een aantal keer een wat mindere ervaring gehad met werken. Hij wil graag, maar als reguliere kandidaat werd er teveel van hem gevraagd. Dat was ook tijdens zijn schooltijd niet anders, hij heeft er altijd hard aan moeten trekken. Hij heeft verschrikkelijk zijn best gedaan en het gehaald. Of eigenlijk meer hij heeft het ondergaan. De boog was altijd gespannen. Dat eist zijn tol.

Gelukkig heeft het bij Menno zijn tol niet geëist en heeft het hem gebracht waar hij nu is. Dat komt ook door de kans bij De Waal. Met rust en de juiste tijdsinvestering die perfect past bij Menno. En dat werpt zijn vruchten af, zowel voor werknemer als voor het bedrijf.

Anjo Verheij is financieel administratief medewerker bij De Waal en vanaf dag één betrokken geweest bij Menno. Barbara van Hooren van MidZuid is zijn jobcoach. Deze mensen om hem heen, als steun in de rug, blijkt te werken.

Hij staat nu voor de uitdaging van het behalen van zijn VCA examen. Dat is een hobbel, maar hij blijft het proberen. Samen met Anjo (foto rechts) duikt hij op de zaak weleens in de boeken. Ook een examen is een leerproces op zich. Het gaat lukken. Het moet, want VCA is een vereiste. Soms moeten dingen. Bij Menno moet je het de tijd gunnen en dat krijgt hij.

Hij heeft in ruim een half jaar tijd met vallen en opstaan zijn draai gevonden bij De Waal in Veen.

Bij een jonge medewerker komen ook andere uitdagingen kijken, zoals werknemersvaardigheden. Van je scholierenbestaan naar een volwaardig medewerker. Ook dat moet je leren. Bij De Waal rekenen ze op Menno, missen hem in productiviteit als hij er niet is en worden dingen naar zijn vermogen van hem verwacht. Ook iets wat voor Menno nieuw is. Het hoort bij het volwassen werkende leven. Voor Menno is het de waardering van goed werken, die hem goed in zijn vel laten zitten en daardoor kan hij een goede collega zijn.

Werkgevers wil jij ook medewerkers de tijd geven en ze laten uitblinken in je bedrijf?

Bel me dan even: 06 28 04 06 52

Claudia Versteeg
Werkgeversadviseur WerkgeversServicepunt West-Brabant, subregio Dongemond